OECD ülkeleri arasında en yüksek çocuk yoksulluk oranına sahip ülkelerden biri olan Türkiye’de yasadışı olan çocuk işçiliği güncel olmayan TÜİK (2013) verilerine göre 900 bindir. Suriye’den gelen geçici koruma altındaki 18 yaş altı kırılgan nüfus eklendiğinde çocuk işçiliği Türkiye’nin en öncelikli olarak çözüm geliştirmesi gereken konularından biri olarak karşımıza çıkmaktadır. “Çocuk hakları”, “çocuğun iyi olma hali” ve “çocuğun üstün yararı” başta olmak üzere çocuk çalışmaları açısından var olan temel prensipler çocuk işçiliği ile mücadele alanında, araştırma ve yazında kılavuz görevi görmelidir. Bu makalede 2000 yılı sonrası Türkiye’de var olan çocuk işçiliği üzerine olan akademik yayın elden geldiğince kapsamlı bir biçimde ele alınacaktır. Google Akademik “çocuk işçiliği” ve “Türkiye” anahtar kelimeleri eşliğinde hem Türkçe hem İngilizce olarak taranmıştır. Fişek Enstitüsü Çalışan Çocuklar Vakfı’nın internet sayfasında yer alan kütüphanenin kaynakçası 2000 sonrası akademik yayınlar için taramaya dahil edilmiştir. Ayrıca sivil toplum kuruluşları için yazılan araştırma raporları da eklenmiştir. Hem NVIVO programından yararlanarak temalar, alanlar kodlanmış, hem de tüm yazın dikkatle okunarak, teorik ve metodolojik yaklaşımı açısından değerlendirilmiştir. Çocuk işçiliği alanındaki çalışmaların disiplinler, yaklaşımlar ve temalar çerçevesinde nasıl ele alındığı özetlenen makalede, ayrıca çocuk işçiliğinin farklı biçimlerine dair çalışmalarda aktarılacaktır. Çocuğun iyi olma hali çerçevesinde özellikle riskler açısından çocuk işçiliğinin farklı biçimlerinin hangi tür sorularla sınıflandırılabileceğine dair bir öneri de yer alacaktır. Çocuk çalışmaları açısından etik ve metodolojik noktalara dikkat edilmesinin vurgulandığı makale, çocuk işçiliği yazının hem nihai amacı olan çocuk işçiliğinin önlenmesi hem de üretilen akademik yazının hem içerik hem de metodolojik olarak “çocuğun iyi olma hali” ve “çocuğun üstün yararı” perspektifini korumasının önemi yineleyerek sonlanacaktır